Οι επιλογές του Αντώνη Σαμαρά είναι δύο :
1)Ο αντιμνημονιακός δρόμος που ακολουθεί τώρα, που φαίνεται να τον δικαιώνει -όπως και όλους όσους ήταν εναντίον- αφού οι αριθμοί δεν βγαίνουν και η χώρα έχει βυθιστεί σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και υπανάπτυξης.
Μετά απο μία σύντομη επαμφοτερίζουσα θέση, ξεκαθάρισε πρόσφατα ότι συναίνεση στην κυβέρνηση γιοκ.
Αυτός ο δρόμος δεν έχει δώσει μέχρι τώρα πόντους στο κόμμα του, αφού οι ψηφοφόροι ενθυμούνται ακόμα καλά την διακυβέρνηση της χώρας απο την ΝΔ στην προηγούμενη πενταετία, αλλά σίγουρα δεν θα τον συνδέσει και με την επαπειλούμενη κατάρρευση της χώρας.
2)H συναίνεση, αλλά όμως με ισότιμους όρους με το ΠΑΣΟΚ. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται η ψαλίδα στις δημοσκοπήσεις να κλείσει, και γιατί όχι να προηγηθεί.Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα συρθεί σαν ο φτωχός συγγενής στο γάμο του χωριού. Με ικανοποιητικές δημοσκοπήσεις στα χέρια του η διαπραγμάτευση θα γίνει με άλλους όρους.
Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν ο χρόνος ευννοεί την παράταξη του και τις επιλογές του.
Αν δει ότι η καταστροφή είναι αναπόφευκτη και προ των πυλών, δεν έχει κανένα λόγο να προχωρήσει σε συναίνεση με το ΠΑΣΟΚ, αν στο πέρασμα του χρόνου η δημοσκοπική ψαλίδα μηδενιστεί και δει ότι θα μπορούσε να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ και με αυτόν τον τρόπο θα κρατούσαν μαζί την εξουσία για μερικά χρόνια ακόμα, μπορεί κάλλιστα να επιλέξει και αυτόν τον δρόμο.
Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος είναι μαζί του. Ο μόνος τρόπος για να του τον συντομέψει αυτόν τον χρόνο το ΠΑΣΟΚ είναι η απειλή των εκλογών, τώρα που προηγείται μάλιστα.
Βέβαια πολύς χρόνος δεν υπάρχει για κανέναν.Το ΠΑΣΟΚ ένα χρόνο στο μνημόνιο τώρα, φρόντισε με ένα σωρό μπαλωθιές στον αέρα να μην κάνει τίποτα απολυτως σε σχέση με τον μεγάλο ασθενή που είναι τα πόδια του -δηλαδή το κράτος και τις συντεχνίες.Δεν έκανε απολύτως τίποτα στον ΟΣΕ, δικηγόρους, φαρμακοποιούς,προπατζήδες,ΔΕΗ, συμβολαιογράφους, ΕΡΤ, ΝΕΤ, ΕΤ3, εκκλησία, δικαστές, ένστολους, εφοριακούς.
Το μόνο που έκανε είναι ότι αφάνισε τον ιδιωτικό τομέα -πλην κολλητούς επιχειρηματίες που ακόμα και τώρα παίρνουν τα έργα του «εκσυχρονισμού» που υποτίθεται ότι πραγματοποιούν, όπως και ένα κάρρο σύμβουλοι και παρασύμβουλοι που μας συμβουλεύουν πως θα βυθιστουμε πιο πολύ στην κρίση.
Η ανάγκη να παρθούν ουσιαστικά μέτρα είναι φανερή -όλοι λέγαμε και ξέραμε εξάλλου ότι το κράτος είναι υπερτροφικό και σπάταλο-, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να το κάνει μόνο του -είπαμε κανείς στον κόσμο δεν κόβει τα πόδια του μόνος του- η ΝΔ περιμένει να δει για να διαλέξει, δεν κυβερνά για να βιάζεται.
Ομως η πίεση απο τους δανειστές είναι πλέον ισχυρή και ο χρόνος λιγοστεύει και για τους δύο. Και ο Παπανδρέου έχει πάντα το χαρτί των εκλογών.
Ενα μπράδεφερ μεταξύ των δύο αρχηγών με λεπτές ισσοροπίες.
ΜΑΝΙΠΕΣΤΟ 